Yaşam sevincine
Başım öne eğilmiş
Yüzümü görmüyor gözlerim Çekilin önümden Kuru sıkı tabanca attığınız yeter Gölgem bile düşman bana Ne bu sinekler! Nerden çıktı bunlar babalık. Ne bu kalabalık. Açın önümü Yol görsün gün görmemiş ayaklarım Çözün şu prangaları Çekin gözümdeki sis perdelerini Özgürlüğü bizde yaşarken, şöyle bir tadını alalık Bırakın şu gönlümü Dağ kenesi gibi yapıştığımız yeter Bir tane olsun ki Yar diyeyim-yar __er diyeyim Şöyle yüzüne doyasıya Gözlerinde gözleri erisin Yarın nur topu gibi bir güneş doğsun Başım göklere değsin Gönlüm şımarık bir çocuğun yaşama tutunan elleri, gözleri Ta ki her şeye dokunma isteği Çözül gönlüm çözül Yaşam sevincine özgürlük denen kıvılcım yeter.. |