Aşk bende kaldı
Âşk bende kaldı
Sen gidince hep Âşk geliyor bende kalıyor Hem de yatıya, terliğiyle, pijamasıyla Birde nazlı, kaprisli ki sorma Ne ikrâm etsem, beğenmiyor Yoruyor, çok yoruyor Yaranamıyorum ne yapsam Hatırın olmasa Çekmem asla Neyleyeyim ki Senden geliyor Boynum kıldan ince Farkında gönlümdeki yerinin Gözümdeki değerini iyi anlamış Ne kadar marifeti varsa Bir bir deniyor üstümde Ama sabrediyorum Susuyorum, içime atıyorum Şımarıyor, gönlümü yokluyor Sabrımı zorluyor, yan yan Sözüm ona çaktırmadan Bakıyor arada, ürkek Ceylan gibi ayakuçlarında Her an hazır kaçmaya gibi Bir yüksek ses Bir yeter artık desem Ardına bakmayacak biliyorum Ah be güzelce’m Çok güzel bu âşk Yorsa da, zorlasa da Ben mecbûrum ona Can verene kadar taşırım Ama sende çok gitme öyle Az tut ucundan, soluk alayım Dinleneyim biraz, sonra yine Alırım sırtıma, taşırım ben Merak etme sakın… |
Ama sende çok gitme öyle
Az tut ucundan, soluk alayım
Dinleneyim biraz, sonra yine
Alırım sırtıma, taşırım ben
Merak etme sakın…"
Canım ya...Canım kardeşim, bu ne güzel bir sesleniş! O kadar masum, öyle içten bir sesleniş ki; bir an şiir dizesi olduğunu unuttum! Sanki karşınızda umarsızca yüzünüze bakıp gülümseyen Gülce kıza söylüyorsunuz bütün ciddiyetinizle, sitemkâr ve bir o kadar da isyankârane...Bütün çocuksu iyi niyetinizle ve sevginizle...
Sevimli ve sevecen kaleminize saygıyla, dostça...
RefikaDogan/YeniEdebiAkım tarafından 8/5/2011 1:30:06 AM zamanında düzenlenmiştir.