O mu ihtiyar, sevmeyi öğrenemeden bu hayattan göçüp gidenler mi ? güzel şiir...

kutlarım dost kalemi.mükemmel bir anlatım.tebriklerim yürekten saygılarımla.

VAY HALİNE SEVMEYİ BİLMEYENİN




-ihtiyar!...
bize s e v g i y i...
s e v m e y i...s e v i l m e y i anlat...
.
dinle evlat!-
.
kim ki sevmez...sevgiyi bilmez
ne gökte ne yerdedir
ne düşte ne gönüldedir
-sigara dumanı gibi hayal olur-
manasız geçen... boş bir ömürdedir
..
kim ki sevmez...sevgiyi bilmez
dalına ne serçe konar...ne de bahar uğrar
dört mevsimi kıştır
yanağına rüzgar çarpmaz
gönlündeki orman bozkıra döner...penceresi umuda bakmaz
şu güneşli dünyada içi hep ayaz
ömür boyu hasret çeker de...nefesi nefese değmez
...
ne bir şarkısı ne de anlatacak bir masalı olur
ne ayrılığı bilir ne kavuşmayı bilir
ne sitemi bilir ne özlemi bilir
cennette cehennem hayatı sürer...yaşarken çürür
paslı yüreğinde...sevgi yerine kapkara bir boşluk büyür
üzümsüz asmalar misali...tomurcukları çiçeğe dönmez
....

sevmeyi bilmeyen mutluluğu bilmez
ne sesin ne sessizliğin
ne senin ne sensizliğin farkındadır
bekleme salonları gibi...
yalnızlık senfonisi hüznünü yaşar her daim
dudaklar gülmez...
kulaklar duymaz...gözler görmez
oysa insan olan sever...ancak cesetler sevmez

/sevmek...
ne para ister ne pul ister
ibadetir...sadece inanmış kul ister/
.
vay haline!
sevmeyi bilmeyenin
sevgiye karşılık vermeyenin
..
vay haline!
sevmeyi bilmeyenin
sevgideki sırra ermeyenin
...
vay haline!
sevmeyi bilmeyenin
sevgiye secde etmeyenin

çok hoştu su gibi adeta...

SEVGİMLE...

Çok güzeldi.