SUSUZ DÖNDÜM
Karda gezer ay ışığı gölgesi
Sızıyor odama kar pencereden Sırf yüzün aydınlık bu neyin nesi Çığlık sessiz gelir her cendereden Ey kurduğum hayallerin ecesi Sen misin bu karanlığın gecesi Kulağımda çınlıyorken yar sesi Uslanmaz bu gönül dalavereden Alnına çalınmış kara izlerin Sevinci alınmış hasret gözlerin Dermanı bittikçe yorgun dizlerin Ne ister bu kader bu biçareden Güneşi beklerken gizlendi sabah Olmaz mı geceden güne intibah Kalbime neşteri vurunca cerrah Susuz döndüm gittiğim her dereden 16.07.2011/İstanbul İbrahim COŞAR |
Güçlü kaleminiz yine çağlamış sayın Çoşar...
Efendim, çok takdirlerim yazdıran yüreğinize çokça...