BEN VE O
Gece basıp giderken umursamadı beni
Yusuf gibi kuyuda öylece kalakaldım Her aşkta terk ediliş mezar kadar soğuktu Zemheri ortasında öylece donakaldım İnsansın insanlara güvenip sarılırsın Duygusal yaratıksın çıt diye kırılırsın Doruklarda gezersen aranıp sorulursun Yerlerde yuvarlandım canımdan cana kaldım Aşka aşık yürektim aşklara erk edildim Adam gibi sevdikçe kalplere zerk edildim Güneşe bel bağladım akşama terk edildim Günüm uçtu elimden gecede sona kaldım Beden yoruldu bitti, umut ufka seğirtti Çektiğim bunca çile koskoca ömre yetti Bu şair aşk uğruna ne nefesler tüketti Uçup gitti hayaller bir soluk fona kaldım Onunla aç kaldım ben, yine onunla doydum Yazın onunla yandım kışın onunla buydum Otuz dört yıl onunla bir yastığa baş koydum Ben zaten hep onundum her zaman ona kaldım Sanmayasın bu adam sana karşı bivefa Vicdan azabı oldu çektirdiğim her cefa Coşari anladı ki aşktan öteymiş vefa Ey vefakar kadınım, ben benle sana kaldım 17.07.2011 /İstanbul İbrahim COŞAR |
sağlıcakla