YOKSUN İŞTE…Yoksun işte hayata dair nefes aldığım bu dünyamda Bir mutluluğumun alev aldığı anda Yaralarımın azdığı vakit yüreğimin bitiminde Yoksun işte ne bu günümde nede dünümde Oysa varlığındı hayata beni bağlayan gerçek Oysa seninle nefes almaktı benim için yaşamak Hoyratlığımı rafa kaldırmama sebep sendin Yoksun işte gecemin zifiri karanlığında Yoksun sen başımı dayıyacağım bir omuz aradığımda Gözlerimden bir kaç damla aktığında Başımı omzuna dayayıp için’ için ağlamak istediğimde Yoksun işte ne yanımda nede yanı başım da Uzaklarda kaldın yüreğimin içinde yaşamana rağmen Aldığım nefese uzaksın baktığım yerde yoksun Gözlerimin görmek istediği yerde yoksun Yoksun işte yalnızlığım beni benden alıp götürdüğünde Gözlerimin ferinin söndüğü vakit Umutlarımın isyanı ayklanması başladığı vakit Bir çocuk gibi ağladığım yerde Yoksun işte yoksun Koşarak bitirdiğim sokaklarda ezbere okuduğum şiirlerimde Sana hediye yazdığım mektuplarımda Bir şarkı gibi dolanmış olsan da dilime Yoksun işte yetim kaldığım yerde Yoksun işte güneşin tenime değdiği vakitte Yoksun kuşların şarkı söylediği mekânda Yoksun namerdin bana sıktığı mermilerde Yoksun işte ne yanımda nede yaşadığım evde Yokluğunun yüreğime zındanlar yarattığ vakit Yaşamla ölüm arasında kaldığım vakit Şarkı olup seni söylediğim vakit Yoksun işte sana söylediğim güzel sözlerin olduğu yerde Yoksun işte bulunduğum bu mahallede şehirde yoksun işte yoksun... |