Bir tohumdu dünya
İçinde binbir lezzet, binbir acı
Bir tohumdu dünya
Yeşerdiği yer ya cenet bahçesi
Ya cehennem dibi.

Aldı onu şöyle baktı kısık gözlerle
İçinden bağırıyordu fıtrat
Ne olur onu verimli, vahiy toprağa at.

Eğildi yere doğru
Ağır ağır alçaldı
Bu alçalış kendine dönüştü bir yerde
Kendi özü olan toprak anayı kucaklayış.
Eğildi içine
Ne çok şey varmış meğer
Onca zaman uzaklara bakarken
Bu yürek içinde bembeyaz bir inci büyürmüş
Habersiz derinden.

Ekti hayat tohumunu yüreğin en güzel yerine
Vahyin rahmet yağmuruyla sulandı ayet ayet,
Fışkırdı hayatına salih ameller
Ve dedi ki işte hayatın anlamı
Amacı
Salih ameller devşirmek için ekilen tohumdu dünya.

Ya Rab
Bizleri bizlere bırakma
Verdiğin emanet olan tohumu
Geçici heveslerle harcayan
Ebedi mutluluk alemi cennet için çalışmayan
Yüreğinde hayırlar ekmek varken
Sermaye olan ömrü bitiren zavallı
Kendine yabancı insanlardan eyleme
Sen hidayet olan Kur’anla bizleri buluştur
Gönlümüzü vahyine aç
Aç olan ruhumuz hitabınla doyur ya Rab.
Amin Amin Amin.

(Ağustos 2011 İstanbul)