AYAKLARIM VE SENBu sabah bir hastane odasında açtım gözlerimi Tarifi mümkün olmayan bir acıyı sırtlamışlar omuzlarıma Sanki kırılacak dişlerim sıkmaktan kendisini Bir türkü vardır bilir herkes ben çok severim Hatta en çok onu söylerim ‘’hastane önünde incir ağacı, doktor bulamadı bana ilacı’’ Evet doktor bulamadı bana ilacı ve kesti ayaklarımı Boyum birden kısaldı En kötüsünü düşünmedim hiç bu haldeyken senin dışında Gelemeyecem artık yanına koşar adımlarla Ayaklarım koptu bugün yürümekten diyemiycem Dert yanamıycam sana İyi yanları var düşünsene artık ayakkabı masrafım yok İstemediğim yere gitmediğim zaman işim vardı kusura bakma Bir daha ki sefere inşallah yalanları yok Kışın kayar mıyım buzda diye ayakkabının üzerine eski çoraplar giymek yok Islatmak yok paçaları çamur sıçratmak yok Sinirlendiğimde duvarları tekmelemek yok Zavallı dolabım çok çekti benden Öyle bir haldeyim ki helallik istense isteyeceğim senden Bu sabah hastane odasındayım Yine aynı adamım Yine aynı, telaşeli Eksilen ayaklarım olacağına bedenimden, yüreğimden yokluğun olsaydı keşke Bugün ayaklarımla yan yana duruyoruz ilk defa Seni karsıma almışım onları yanıma Bakmayacaksın artık gözlerime biliyorum Sanki beni değil de ayaklarımı sevmiş gibi kaçacaksın benden Olsun Canın sağolsun En kötüsü ne biliyor musun? Artık sana koşacak ayaklarım yok Dedim ya senin canın saolsun........ 07/09/2007 |
saygılarımla.