Sensizliğe Alıştım...
sensizliğe alıştım
sessizliğe "o"kadar çok ihtiyacım var yürek denen "bu" meret dinlemez hiç nasihat "şu" koskoca dünyada kendini hint kumaşı sanır halden bile anlamaz zaman dediğin nedir ki ufku dar kısır bir döngü dünya fâni gelip geçici suskunum yâr ayrılık ateşten gömlek sinede bastırılsın zemheri yangınlar çoğalsın isterse davullar çalsın yer, gök inlesin "söz gümüş, sûkut altın" olsun konuşmayacağım sözlerinle haddini aştın sabrımı işte böyle suskunluğa taşırdın |
Bu dize şiiri tam yerine oturtmuş..
Yüreğine sağlık.
Çok da susma modunda kalma bence..
Şiir çok güzeldi ERDEMCE