Sana öyle hasretim ki
sana öyle hasretim ki
bilemezsin özlemin büyür kor alevler içinde anlayamazsın belkide alnıma yazılmış kaderimsin silemezsin... kapılmışım bahtımın rüzğarına diyar-i gurbet gezerim... adını anarım yalnızlığımda isyanım artar, baş kaldırır bana benliğime sığmam savururum duyguları hoyratça bakmam ardından nereye bazen kaçarım köşe bucak giderim, gidebildiğim yere geceler olur yoldaşım yıldızlar arkadaşım... bazen fırtınanın ortasında öfkem olur, birikirsin avuçlarımda yutkunurum, kelimeler düğümlenir boğazımda kirpiğimde asılı kalır onca anı bir damla yaş belirir gözümde ağlamam inadına inadına akıtmam sana... gözyaşımda saklarım seni... susarım... yanılgıya düşmemek adına buruk tebessümüm olursun dudak kıvrımında... hicran açar sinede yara sen farkında değilsin... sol yanım acır derinden düşerim dizlerim üzerinden uzatırım ellerimi sana tutmak isterim sıkıca senden ırakta nefes alamam istesemde ayrı kalamam sen bunları nerden bileceksin görmek istersen eğer yaşaman gerekir yoksa tahmin bile edemezsin... aslında bilirim, yüreğimdesin aldığım her nefeste sen önümde giden gölgem gibisin... istesende kaçamazsın sen ellerin olamazsın gitsen, gitsen bile benden ancak, hep bir adım önde bir adım ötemdesin... sevgi batbay özcelik |
BAŞKA NE DENİR