ARŞ
Bir oyuncak düşündüm,gençliğimde bana yol gösteren,bana sadık benimle büyüyen.
Bir gençlik düşündüm,konuşmadan düşünen suskunluğuna orucum diye sevinen. Bir ölüm düşündüm,az konuştuğu için çok sevilmeyen,bedduası bilinmeyen. Bir hayat düşündüm,hayatını bilen,başkalarının hayatına girmeyen. Ve konuşmayı düşündüm,dünyada işim bitince,kendi kendime arş’a yükselince. |