AĞLAMA SEN KÜÇÜĞÜM
Bir çocuk gördüm
Sarışın, mavi gözlü Çökmüş duvar dibine Ağlıyordu sessizce. *** Seyrediyorlardı çocuğu Genç-ihtiyar insanlar Ne halini soran vardı Ne gözyaşını silen. *** Derdi büyüktü küçüğün Kalem-mendil satıyordu Ya annesi hastaydı Ya babası işsiz. *** Ağlamaktan utanma! Utanması gerekenler var. Hayat seni pişiriyor Zor günlere hazırlıyor. *** Okuyacaksın küçüğüm Büyük adam olacaksın Elbet hesap soracaksın Adil olmayan düzenden *** İnsanlık ölmüş küçüğüm Şahsında dirilsin insanlık Sana çare olmayan düzen Bakıp haline utansın Halit DURUCAN |