Biliyorum
Sevmiyorsun beni, sadece hayransın; sana olan sevgime…
Hayır, bu kadar bencil olamam
Seni benle ol diye zorlayamam

Aşkın bana verdiği aptallıktan olsa gerek,
Hayranlığını da kayıp ettim
Bırakıp gittin…

Şimdi gözlerin bana yasak
Nefesin çok, çok uzak
Belki bir anı hep kalacak
Belki bu yara hep kanayacak

Sesim değince boş odaların, sessizliğine,
Anılarım sıcacık damlar gözlerimden

Biliyorum
Artık hiç gelmeyeceksin
Belki de kim bilir evlenmişsin
Çocuğun olmuş sana benzeyen

Dilerim ki senin gözlerine baktığım gibi bakarsın,
Eşinin gözlerine mutluluğun daim olsun
Uzaktan da olsa bir kez görmek isterdim
Seni eşini çocuğunu içim acır, olsun
Başkasına da olsa görmek isterim gülümsemeni

Senden sonra saçlarım ağardı
Kendimi rüzgâra bıraktım
Bir orya bir buraya savurdu

Biliyorum
Benden haberin olmayacak
Ortak arkadaşlarımızı terk ettim
Acına dayanamadığım için
Bu satırları okuyamayacaksın
Rüzgâra yazdım,
Benle beraber savrulsun…

Her akşam iş dönüşünde
Beraber yürüdüğümüz o eğimli cadde var ya,
İşte tam orada bankın kenarında
Gülüşünün güneş açtığı yerde
Anımsarım kalbim sıkışır
Nefesim düğümlenir

Kim bilir belki kalbim son defa, burada sıkışır, durur
Toplanırlar başıma,
Yakınlarım ağlar ardımda,
En yakım olmayacak orada
Bedenimi toprağa verecekler
Ruhum rüzgârlarda savrulacak
Bir orya bir buraya

Sen kötü birisin belki farkında değilsin
Hayattın tadını, tuzunu bilmeden kabuğumda yaşıyordum
Tattırdın bana güzel duyguları
Yaşamımda güçlü bir bağ oldun
Sevdiğimin farkındaydın
Giderken kopardın bağı
Ardında ceset bıraktın
Farkında mısın bilmem
Sen katilsin…


26 Tem. 11 KAZIM DEMİR