İKİSİNDEN BİR KALMADIAlınyazısına ve kadere inanmadılar Kendilerini dünyanın en büyük sevdalıları sandılar Güneşler batmayacak Yıldızlar kaymayacak sandılar... Özde, birbirine uyumsuz atışlar vardı göğüslerinde Sözde, birbirlerini bulmuşlardı Aşkın filizleştiği gönüllerinde... Alın yazısına ve kadere inanmadılar İki parça-bir bütün; parçalanmaz sandılar Hiç ummadıkları bir anda Topa tutuldu sevdaları Öylesine acı vurdu ki gerçeğin tokadı Sevdaları yerin dibine çakıldı... Savruldular Derin uçurumlara düştü biri Diğeri sevdanın yangınlarında kül olup gitti... Hazan yaprakları döküldü sokaklara Boşluk çoğaldı,derinleşti sessizlik Matem sardı kederli akşamüstlerini... Silindi gitti bu meydanların büyük aşkı Gecede ışık, Denizde fener yanmadı Ve yazık oldu bu dünyaya İkisinden bir kalmadı... Esat KURT 26 Temmuz 2011 |