CESET
Dünyaya gelişine doğdu dediler bir kez,
Çileli bir köprüden geldi geçti ne de tez. Hiç farkına varmadan çocuktur gençtir derken, Anne baba oldu bak beli büküldü erken. Çalıştı çabaladı neler kazandı neler, Ev araba arsalar bankada hazineler. Övünür böbürlenir para ile mal ile, Ölüm aklından uzak yaşar dı bu hal ile. Yemedi ve içmedi hırs ile biriktirdi, Hayra kuruş vermeden fakiri geciktirdi. Kulak gitti göz gitti hasta oldu ihtiyar, Bir çuval ilaç ile olunur mu bahtiyar ? Bir gün öldü dediler Mevlâ rahmet eylesin. Mirasçılara kalan malı şimdi neylesin ? Doğdu yaşadı öldü et ve kemikten ceset. Hamur maya bellidir su ve sümükten ceset... Şehri karakaya ( Haziran yirmidört ikibinonbir ) |