Sırrımı Ezberliyor Aşk Sokağımın ÇocuklarıBuzul yalnızlığımın ekseninde kıyılıyor içim Isını arıyor ellerim, yörüngesinden çıkarak Sırrımı ezberliyor aşk sokağımın çocukları Gözlerimde asırlık bir ateş, hep sana harlı Gel sar gövdemi, tenine yapışsın küllerim Soğuk ve karanlık bir ayın sırtındayım ben Kan çanağı gözlerimin retinasında gülüşün Kıyımlara bölünüyor ruhum, fonda Adagio Çırılçıplak bir düşün dikeyinden düşüyorum Çekme sevini gölgemden yar, çok üşüyorum Hangi şehrin kalabalığında kaybettim ellerini Forsasız gemi güvertesinde arıyorum gölgeni Kalibresinden sıyrılan mermi gibiyim nicedir Senli şarkıların namlusuna sürme sevilerimi Gel, özlemin yanık medeniyetlerinde bul beni. Yol dünlerin hüznünü, çürü düşümün rahminde Takvim yaprakları yaktım aşkın mahzenlerinde Hangi kuş barınır gövdemin alaz zemherisinde Gel hücre yalnızlığıma, çiçekler açsın bahçemde Sil hazanların isini, mevsimler erisin düşlerimde. Hangi gecenin içinden uyandırılıyorsun uykundan Hangi harfin kölesisin söyle, bileyim susmalarından Basma gövdemin sevda kırıklarına, kanarsın aşktan Aç ruhunun savaklarını, sular içeyim yar dudağından En asil düşler biriktirdim sana, çıkıp gel uzaklardan. Selahattin Yetgin |