İman
Önce verilen bir hediye sana,
Ellerinden tutar, bahçelerde gezdirir. Ne zaman başın sıkışsa, koşmasan da ona, Bir iksir içirir, çıkarsın ferahlığa. Ham meyva ise vardı mı olgunluğa, Menbaı sorar, nedendir bu lütuf sana? Nefs ile şeytanı defedersen sevinir, Allah dersin, yüzünde tebessüm belirir. Derken, çöl olur bahçe, sesi gelir göremezsin, Ah edip inlesen, gurur ve kibir yetişir, Gölgeden bir ordu ile ,yüreğin kemirir. Su bulsan içemezsin, yetiş desen dinlenmezsin. OKTAY YILMAZ |