“BEN SENİ ÇOK BÜYÜK SEVDİM”Adına sevda dedim, ateşinde yansam da En nadide köşemde, yüce mekân kurdum ben Nazarlardan sakındım, uzaklardan ansam da Yoluna kurban kesip, niyazına durdum ben İkrar verip, ant içtim, yemin ettim her güne Başka göze değen göz, gider dedim sürgüne Kora attım tek canı, hesap günü vergine Solumda ki meleğe, diyetimi sordum ben Boz kıra güller dikip, bülbüllere ünledim Donan şu yüreğimi, şemsim ile demledim Yudumlayıp içtikçe, sonsuzluk sersemledim Özünde ki çeşmeye, hayra sebil ördüm ben Bilirim kolay değil, hasret yakar bağrını Yokluğunda çekerim, dayanılmaz ağrını Daldığım bakışından, hissetmişim kahrını Islak bakan gözlerden, yüreğini gördüm ben Gönül denen mahzende, demlenen hislerimdir Külümden her doğuşum, alazlanan serimdir Bağrımda hatıranı, saklayacak sinimdir Ecele boyun eğip, çoktan canım verdim ben Ayrılık saatinde, dil bağlanır boğazda Kurumaz ak mendilim, dinlediğim her sazda Can göçünü çekince, ruh donarmış ayaz da Vazgeçemem telinden, et tırnakla birdim ben BOZOK kızın gönlünde, ölmeyen efsanemsin Mücadeleci yanım, var oluş felsefemsin Anadolu yiğidim, batıda ki efemsin Karaca oğlanım dedim, ne gönüller kırdım ben ALİYE UYANIK |
ateşe düşmek gibiydi
yandıkça çoğalan ..
sevgi