GÜN BATIMI DÜŞLERİ
Kuşlar çekilirken yavaş yavaş
yuvalarına... Börtü böceklerse ortadan kaybolurlar. Bir hüzün çöktü yine deli gönlüme, gün batımında. Sanki bir şeyler gidiyor benden, Bir el ellerimden kopar gibi, Yüreğimse durma noktasında. Gözlerim gün kızıllığında, Sanki ben o kızıllığın içinde, Seni arıyorum... Belki de içimi acıtan senin yokluğun Her gün batımında aklıma gelen... CANAN DEMİREL |