Dudak Büküşüm Merhaba II
Ve ışığı mahkûm ettiğim saatler asılıyor duvara
Dudak büküşlerimde belkilerin tik takları Yokluğunu çiziyorum yine her yanı siyah Ne gülümseyen yüzü var Ne göz parlaklıkları Mısralarıma sensizliği katıyorum dün gibi Bu sabah gibi, önceki sabah gibi Saklanıyorum yüreğimde bir yerlere “Seviyorum!” diyorum gizlice Sevmek günah gibi Gece duyuyor karanlığınca, yalnızlığınca benden başka Hangi denizin hangi dalgasında kim bilir kulakların şimdi Hangi rüzgârlar taşıyor hangi bakışlara yüreğini Derin bir nefes alıyorum susmadan önce, bir ses çıkıyor sıkılgan, çekingen Sanki “ Ah!” gibi Yıldızlara küskünüm gözlerini getirir diye aklıma Gece bulutları bile örtmüş, zamanın delinmiş dibi Sensizliğin sırtında geçiyor hatıralar bir bir Yine derin bir nefes ve bir ses “Vah!” gibi Silkeliyorum kendimi geceye, hasretim dökülüyor O zaten var aradığım bu değil diyorum duvarlara Yarına yaklaşırken akreple yelkovan Mum ışığınca yaktığım umuda bakıyorum Biraz daha gümrah gibi Sensiz bir sabaha dudak büküşüm Merhaba |
son zamanlarda okudugum en guzel siir bu olsa gerek
tebrikler yureginiz dert gormesin
saygilar