NEYLEYİM
Dostu gözyaşından tanırım dostum
Ben ağlarken gülen dostu neyleyim Dost dosta küsmez sanırım dostum Beni düşman bilen dostu neyleyim Nasıl terk ederim vefalı kulu Dost diye severim cefalı kulu Unutmuş yârenler gözlerim sulu Beni kalpten silen dostu neyleyim Yarını düşünür Ahretlik olan Var mı bu dünyada ebedi kalan Kaybetmek istemez dostunu bulan Şu gönlümde ölen dostu neyleyim |
Dost, elini ver elime,
Dost kalalım, ölesiye,
Hata, kusurlarım yüze,
Doğru söyleyesin ey dost.
İyi günde , kötü günde;
Girmesin menfaat işe,
Sevgi, muhabbet verile,
Almaktan çok verir ey dost.
Kişi benliğini arar.
Arkadaşı ona bakar.
Eğer sana yamuk yapar,
Bil ki sen de öylesin dost.
Arkasından çekiştirmez,
Sinsi planlar düşünmez.
Kendine öncelik vermez,
Daim dostu düşünür dost.
Bir insana bakacaksan,
Yaptığını alacaksan,
Dostu, dosta soracaksan,
Senden farklı söylemez dost.
Şimdi iyi seç dostunu,
Sana desin hak yolunu,
Yoksa alırsın postunu,
Hakikati söylesin dost.
Doğruya kimseler kızmaz,
Yapma söze dostlar kanmaz.
Belki o an seni kırmaz.
Yapıcı olasın ey dost.
Ne verdin bugün kendine
Sözlerimi iyi dinle.
Tefekkür et öyle söyle.
Boşa kürek çekme ey dost.
Yılgınlıkları anlatma,
Başkasına suçu atma,
Yapamadıkların sana,
Sorasın kendine ey dost.
Veli bugün dostu yazdı,
Dost olmaktı son muradı.
Gerçek dostların sultanı,
Mevla’ya dost, olasın dost…