Neyleyim
Acılar içinde adın anarken
Halimi sormayan yâri neyleyim Çekti ellerini yaram kanarken Yaramı sarmayan yâri neyleyim Vefasız değildim kıymet bilmedi Çok gözyaşı döktüm yaşım silmedi Yanımdan geçti de bakıp gülmedi Bir selam vermeyen yâri neyleyim Kırılmış dallara döndü kollarım Kapandı yârime giden yollarım Öyle güzeldi ki geçmiş yıllarım Maziyi görmeyen yâri neyleyim Kimseye derdini deşmesin diye Tutardım elinden düşmesin diye Açtığı yaralar kaldı hediye Merhemin sürmeyen yâri neyleyim Onunla günlerim su gibi aktı Şimdi uzaklardan el gibi baktı Ayrılık derdiyle bağrımı yaktı Gönlüme girmeyen yâri neyleyim Ahretlik diyor ki yâri anarım Ne zamana kadar böyle yanarım Garip kuşlar gibi nere konarım Yanında durmayan yâri neyleyim |