niyekaç defa çömlek patladı oyunda hep ebe sensin göz bağlarınıda açtık üstelik aynı köşeyi gösterensin... bir mızrak boyu yükselmiş gördün mü hiç güneş’i çıktığında yataktan bağ olsun bileklerine kızıl pota demirleri emeğini bil emeğini vaz geç artık sokağını dünya sanmaktan... şapkayı sana sunan akılda koydu içine belki bulaşır diye kopup kopup içimizden gidenler neden toprak evlerden niye... en okkalı lafları bilirsin kahvehanelerde söylenmez üstüne kelâm kızıllara bürünüyoruz her gün istemez kalabalığın verme musallada selam... kasım |