SON VEDA
Seni sevmekten ölümcül hasta oldum,
Şimdi son nefesimi bekler yataktayım, Nasıl bu hale geldim diye kendime sorarken, Hala boş boş hayattayım. Hastalığım önce sesini duyamamaktan kulaklarım sağır, Elini tutamamaktan kollarım felç gibi ağır, Sevgini görememekten ve kan göz yaşı dökmekten gözlerim kör oldu, Sevgimi söyleyememekten, dillerim lal oldu, Vücudumda ki bu ağır yorgunluğu, Kendimden bir türlü uzaklaştıramadım, Seni sevmemeyi bir türlü beceremedim, Sonrası artık yataklardayım, Gözlerim boş boş hayattayım. Bari şimdi gelsen yanıma alnımdaki teri silsen, Kuruyan dudaklarıma su değdirsen, İlk ve sonkez yalandan da olsa sevdiğini söylesen, Sesini duymasamda gönlümü sevindirsen, Ve sonkez ölüme merhaba hayata elveda desem, Bari bana bunu çok görmezsin demi, O gününde bile benim olan kalbini bana vermezsin demi, Bu son gidiş bu son vedaya da yetişemezsin demi... esrari |