Ayrılık
An gelirde, yüreğine,hani bir boşluk çökerya .
Yangınların büyümesidir ,bu bitmeyen ayrılık. Geceler olurda,yıldızlar sarar ya gönlünü. Tan yerinin ufukta, belirmesidir ,ayrılık. ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Kimse bilmez,gülün,bülbüle olan aşkını. İnsan oğlu , birgün olsun yalnız kaldımı. Narı ateşlerinde için,için yandımı. Çareyi ,çaresizliğe , alıp giden ayrılık. ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Paylaşmak güzeldir, var ise eğer paylaşanın. İçtiğin bir tas çorbaya,bir nebze umut katanın. Bir anda kaybolu verir ,daha dün yanıbaşında, yatanın Yaprağı dalından koparır , bu zalim ayrılık . ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Açarsın ellerini ,bir hışımla semaya. Kara bulutların ardında ,bir parça ışık bulmaya . İnsan oğlunun bahtında,koca bir ömür var ama. Ömürlerin çizgisini, çalıp da gider bu ayrılık.... |