Sevgi İster//Tanrısı doğadır. Yaratanı o, yaşatanı odur. Ömrü bitip öldüğünde, gider gene onun olur…// rüzgar eser sonbaharda kökünden kopamaz sallanır durur da boyuna topraktan ayrılamaz //Güz rüzgarları kışın habercisidir. Kışsa ölüm demektir ona. Ama ölüm; yok olmak değil, yeniden doğmak demektir…// şimdi zamanıdır hadi soyun der tohumuna çırçıplak ol da düşüver toprağın koynuna Toprak anandır der ona. Yeri döşek, göğü yorgan yap kendine; yat orada sere serpe. Kış nasılsa bitecek. Güneş babandır der ona. Hiç merak etme; şimdi gitti kardeş çiçekler ülkesine ama bekle yeniden gelecek. kış çekip gittiğinde bahar çıkıp geldiğinde peşi peşine düşünce üç cemre havaya, suya, torağa Şiş karnı yarılacak toprağın. Tohum çatlayacak. Önce kök salıp sarılacak ona. Sonra uç verecek, yeniden doğacak dünyaya. doğadır ya, tanrısı sanrısı havasını soluyacak güneşiyle ısınacak yiyecek doya doya içecek kana kana dallanıp yapraklanırken serpilip uzayacak çiçektir ya, öncesi sonrası çokça sevgi ister bulabilirse eğer rengarenk açacak //İnsan da bir çiçektir. Açmıyorsa eğer, biline ki sevgisizliktendir…// Tevfik Tekmen Haziran/2011/Lüleburgaz |