SİLİYORUMEski dostluk tükendi her yanı yara bere Baktıkça o haline acıyla gülüyorum Dikenini sürükler ancak gittiği yere Ve çamurdan dereye usulca salıyorum Ona ait ne varsa kalemle siliyorum Suskun volkan sinemde,lav seline dayandı Çilemi dağa yazdım uykusundan uyandı Gerçekleri aklayan kalemin ucu yandı Meçhulün yolcusuyum ismini eliyorum Ona ait ne varsa kalemle siliyorum Günah keçisi gibi ,hedefine ulaştı Şeytan varisi gibi her yanıma bulaştı En sonunda sabrımın son noktası da taştı O zavallı hâlinin ritmini biliyorum Ona ait ne varsa kalemle siliyorum Yitirdim dirayeti tepemde kaynar kazan Taşıyamam kendimi taşımaz beni cihan Bütün halkalar koptu,şaha kalkıyor izan Dertlerin bizarıyım acıyla gülüyorum Ona ait ne varsa kalemle siliyorum Keşke aldanmasaydım,hilaf dolu sözüne Kim anlasa utanır tükürürdü yüzüne Asilik yok kanımda yakışmıyor özüme Kof fikrinde şeytanın vasfını buluyorum Ona ait ne varsa kalemle siliyorum Geldiği zirve değil, uçurumun ucunda Hayırsızın biriydi, ne kaldı avucunda Bütün kabahat bende,her şey benim suçumda Adı akla gelince nefretle soluyorum Ona ait ne varsa kalemle siliyorum Eyvah ki Âsûde’ye kalleşi adam yazdı Kuyu kazmak isterken kendine kuyu kazdı Kıyameti bilmez mi niye bu kadar azdı Cehennem onun olsun ben burda kalıyorum Ona ait ne varsa kalemle siliyorum Fatma Pınarbaşı 11/07/2011 |