KENDİLİĞİNDEN ÇIK GELDinlediğim bütün şarkılar ağlamaklı, Şimdi bütün şiirlerim yarım, Geceler daha bir yorgun, Çöküyor omuzlarıma, Yokluğunda bir kez daha, Anlıyorum hiçliğimi, Gelme diyordum,inanma, Ben sensizde yapabilirim demiştim, Yalan, Nasıl havasız yaşayamazsa insan, Nasıl et tırnaktan ayrılmazsa, Ama et tırnaktan ayrılır diyeceksin, Doğru,ben nasıl ayrıysam, Yaralı bir parmak misali çaresizsem, İşte öylesine ayrılır et tırnaktan, Görüyorsun ya, Daha bir karanlık akşamlarım, Demek gözlerinmiş ışıl,ışıl, Onlarmış gecemi aydınlatan, Sana bu son çağrım dediğime bakma, İnanma, Bir gün, Kendiliğinden çık gel. |