Raflara baktım.
Yıllarca el sürmediğim kitap dolu.
Kimini okumuşum kimi okunmayı bekler.
Birine takıldı gözlerim sanki tanıdıktı, göz etti bana,
Aldım yerinden sildim tozlarını.
Sararmıştı, sayfa, sayfa çevirdiğim yapraklar.
Okunmuştu belliydi altı çiziklerden varaklardan
Dayanamadım.
Hem kokladım hem çevirmeye başladım sayfaları.
Kızar gibiydi sayfalar...

Elimden düştü kitap.
Bir de ne görsem saçıldı içinden yerlere, avuç dolusu kuru güller,
Kimi kırmızı kimi sarı, ama hepsi hala gül kokar.
Onca zaman geçmesine rağmen hala kokuyordu güller.
O kurularda aşkın kokusunu hissettim
Çünkü unutulmuş bir sevdanın aşkından kokuyordu o kokular.
Tutam, tutam hepsi kurumuş güller,
Onlarda duydum burukluğu burnumda tüttü,
Eski hatıralar.


Gülkuruları ellerimde,
Avuç, avuç kokladım, zamanda yolculuk ettim gezdim anı yıllarını
Bazı yerde ağladım, bazı yerde gülümsedim.
Fakat birden bir burukluk bir başkalık oluştu sevincimde.
Ve sonra baktım içim sızlıyor, topladım sildim temizledim koydum yerine,
İçi kuru gül yaprakları ile dolu, sayfaları sararmış o eski kitabı.
Üzülmüştüm.
İçi hatıralarla dolu sayfaların sararmasına…
Hiç anıları düşünmeden yerinde onların öksüz durmasına...

Sonra başkalarını karıştırdım kitapların.
Hele biri vardı içlerinde, her sayfasında günlük anılar ve göz yaşlarıyla yazılmış şiirler...
Okudum,okudum….
Tozlu defterlerden tozlu kitaplardan sihirli ilmekler çözdüm o gece.
Unuttuğum hayal olan zamanları kokladım sayfalardan.
Unutamadığım kadının özlemini hissettim.
Geçmişte yazılmış şiirleri okudum, hece, hece…
Ve duygulandıkça, ağladım.
Uykusuz kaldım o gece…

İşte o uykusuz kaldığım sabahı olmaz gecenin akşamda.
O kimisi yırtık sayfaları sararmış yapraklar var ya…
Çok şeyleri anlattı bana, çok şeyleri hatırlattı geçmişten,
Pişmanlıkları hatırlattı.
Yanılgıları sevmenin ve unutmanın nasıl bir şey olduğunu hatırlattı.
Geçmişten yana.
Neler kaybetmişim meğerse.