Ekmeği bölüp ben yemeden yemeyen,
Kendini harap edip de yine o halde gülümseyen,
Bana analık babalık eden bacım,
Bu kaçışın hem akla hem yüreğe aykırı,
Düştüğümde kaldıran,
Canım yandığında hıçkıra hıçkıra ağlayan,
Hem anam hem babam olan bacım,
Yetim öksüz kardeşini sende mi kanatacaktın,
23’ümdemi acıyacaktı en çok canım,
Şimdi sahip çıkanım kalmadı sende yoksun,
Bomboş kaldı bak her yanım,
Bu garip ESRA’nı,bu garip ESRA’nı sendemi ağlatacaktın bacım,
Ana bildiğim ata bildiğim kokusunu ta içime işlediğim,
Kavga ettiğimde önüme atlayıp bi kenara çektiğin küçüğünü,
Şimdi fırlatıp bir kenara mı atacaktın bacım,
Hangi sevdanın peşi sıra koştun?
Zaten yaralaydın bir o kadar da yorgun,
Ben sensiz denizlerde boğuldum,
Sen okyanusta vurgun yedin bacım vurgun,
Ahh yine döndürsen beni çocuk çağlarıma,
Ben sallansam sen sallasan,
Yine oyunlar oynasam,ip atlasam,
Ama karlar yağdırdın dağlarıma bacım karlar yağdırdın...
Hani ben senin en kıymetlindim,
Güzel gözlün,gülen yüzün en sevdiğindim,
Sen ise benim anne bildiğimdin,
Şimdi benim anam 2.kezmi öldü bacım,
Söylesene senden sonra kim bana sarılacak,beni kim sevecek,
Sen bile gittin,kalmadı bu yorgun yüreği başka kim terkedecek,
Allah biliyor,Allah biliyor ESRA’n senden sonra gülmeyecek,
Gözyaşlarını miras bıraktın bacım ağlamaları miras bıraktın...
Beni çok ağlattın bacım en çok sen ağlattın...
Çağlar Öcal
08.07.2011 ESRA YILMAZ’a İthafen...