SON GAYRİGözyaşımda boğulur aldığım nefeslerim Çıkmayan avazımda azraili seslerim Gidişinle son buldu bitmeyen heveslerim Dünyamdaydın giderken canımı alıp gittin Sensiz bakmasa nolur gözlerimi kör ettin Gündüzümü çaldılar geceme ay doğmuyor Özledikçe çoğaldın içerime sığmıyor Titreyen dizlerime gönül boyun eğmiyor Dünyamdaydın giderken canımı alıp gittin Öldüğüme üzülmem ben bitince sen bittin Sürüyorum atımı sonun vardığı yere Nefes sayısı bitmez ölsem bile bin kere Sığmıyorum âleme dar geliyor yer küre Dünyamdaydın giderken canımı alıp gittin Gelmediğin her günde ölüşümü gösderttin Bilmiyorum bu ateş zamansız mı başlamış Âşıklara baktım ki neler neler döşlemiş Yetmez mi gayri gönül dostlar bile taşlamış Dünyamdaydın giderken canımı alıp gittin Kalenderim farz et ki ölüp murada yettin 26. 02. 2010 Haşim Kalender |