Bundan sonra
İçimdeki savaşı henüz bitirmişken,
Koşan çocukların peşine yeniden takılmışken. Kısıldı soluğum boğuldu sesim, Parçalandı düşlerim acılarla eş oldu. Oysa kaç baharı yaşamışlığın sevecenliği Ve her küçük canlının toprağa duyduğu şefkatle Yaşamıştım hayatı. Şimdi Göğüs kafesimin içinde Bir minik kuş, Ne yana uçsa yüreğime çarpıyor. Ve öylesine can acıtıyor. Susmayacağım artık. İçime akıtmıyacağım. Bağıra çağıra söyleyeceğim İçimde akıp gidenleri Bırakmıyacağım akıp gitsin. Defter yapraklarında. Kurşun kalemin ucunu kırarcasına Beyaz yaprağı kanatırcasına Acımı dökeceğim. İçimi kanatmıyacağım artık. |