Her Gün Başka Bir Kefenle Yaşadım
Yanında gözyaşımı sakladım gülüşümde zambakları soldurdum.
Sana daha şirin görünmek için yağmurlarda yüreğimi ağlattım. Senin için duvarlarda biten ot gibi ayaklarımı hayattan kopardım. Bir nefes alamadım seninle her gün başka bir kefenle yaşadım. Zamanın keskinliğinde zambaklara düştü kanımın her damlası Ellerine tutunamadım gözlerine bakıp karanlıklarına ulaşamadım. Bir boşluktu bakışlarındaki her yıldız titremesi acıya asılı kaldım Loşluğumda gömülü kaldım her gün başka bir kefenle yaşadım. Şafak kızıllığında güneş güne vurdu yüzünü saçını döktü denize Aklıma güzelliğin geldi bütün gün acını yaşadım zambak misali Hatırlar mısın seni ne çok sevdim senin için bir öldüm bir dirildim Bir nefes alamadım seninle her gün başka bir kefenle yaşadım. |
anlatımda su gibi maşallah :)
yüreğinize sağlık