Bana Kokunu Borçlusun
Gecelerimin derin kuyularında bir başınayım, aşktır rotam
Bir bakışın tanrısal düşündeyim şimdi, baharlarım yaman Balçıktan örülmüş bir kafeste çığlıklara durdum, azdı yaram Anıların dövmeleriyle vuruyor düşlerimi hızla eriyen zaman Kahredici bir yürüyüşle azaplardayım, aşktır katlime ferman Bana kokunu borçlusun, cellâdım olsan da, ey onulmaz sevdam. Derbeder bir gönüldeyim, koptum engin ırmaklarımdan Asi bir yara büyüyor içimde, asılmışım ben kollarımdan Boz bulanık nehirlerde yıkıyorum mendilimi, dilimde an Yamalı şiirlerle örüyorum yapımı, neyleyim içinde olmasan Yaşam iksiri sür bedenime, çoğalt gülüşlerinle beni sevdam Bana kokunu borçlusun, ruhumun cenneti seninle olur tamam. Endamının dağlarına tırmanıyorum her sabah, çıkınımda sevda Hangi çiçeğe baksam sen varsın, terim düşüyor kutsal toprağına Yıldız ekiyorum zifiri gecelerine, çamurla kardı bizi yüce yaradan Al gözümdeki sır perdesini, gülüşlerinle ısınır bu üşümüş adam Dilemem hiçbir vakit, sen de benim gibi ateşler içerisinde yan Bana kokunu borçlusun, sevginle dolaşır hücrelerimdeki kan. Türkülerim sen, şiirlerimdeki efsun sen, seninle mey’lerim dolu Güvercin bakışlarındaki emsalsiz gizlerle aşarım en zorlu yolu Yüreğindeki gizli hazinelerle mutluyum ben, bilmem yoksulluğu Geceleri çaldım uykulardan yar, bir çırpıda geçerim bu yolculuğu Gizle saklılarında asırlarca, gülüşlerinle emzir bu aşk çocuğunu Bana kokunu borçlusun, yüreğinin cennetinde yaşat mutluluğu. Selahattin Yetgin |
şiirin içinde kendimi kaybettim : belki de böylesi daha güzeldir...
yeni yazılarda,şiirlerde görüşmek dileğiyle ...
şiirce kalın / emre onbey