Aynı Ölmüyor Herkeskısa bir hayatla, uzun bir aşk yaşanamayacağını anladığın zaman, bu uzun hayatındaki kısa aşklar seni mutlu kılacak. kendimden ama yine de bana ait olmayan kıtalar ekliyorum coğrafyama uzaklığını seviyorum ulaşılmazlığın yanıbaşındaki güzelliklere nasıl körleşirse insan gündelik dışı zamanlar ediniyorum kendime döne döne bakınıyorum yokluklara manzaraya seni oturtana kadar en yakınıma alıyorum (imkansızlığıma) keşfedilmemiş bir gölü yüzümde beşinci mevsimin yüzü aynı ölmüyor herkes boynundaki muskanın huzuruyla kanlı ve parça parça bir çelik masada kafakağıdı adını ele vermiyor kimse tanımıyor bu bir avuç külü tırnak altında kopardığı gökyüzü ölülebilirliğini seviyorum yaşamın her satırbaşında intiharını aşkın yedek sancılar doğurup büyütüyorum kurbanlık sağlı sollu bileniyor her tekrarda bu bıçak soluğumu kesene kadar taşlanacak çok uzaklardan bakıyorum (yokluğumdan) başsız gövdene kucağımda sana ait olmayan kellelerle |