...ANNE...
Bir telefon sesiydi
Bizi ayırdı ebediyyen Beni hasrete Seni ahrete uğurladı Tersyüz oldu herşey birden Ne demek Bir daha göremeyecekmiydim seni Telefonun diğer ucunda sen olmayacakmıydın? Kızım demeyecekmiydin ben annem diye seslenirken Daraldığımda sinene yaslanamayacakmıydım? Şımarmayacakmıydım gülen gözlerinde Saçlarımda dolaşmayacakmıydı nasırlı ellerin? Ve ben Onları doya doya öpmeyecekmiydim? Sana gelirken Ne yollar ne yaşlar bitti Şehirler şehirleri yutarken İnadına uzuyordu yollar Sessizlik bile ağlıyordu anne Dışardan bile duyuluyordu Hasretinin yüreğimi yakışları Acıma duygusuyla doluydular Sokak lambalarının bakışları Son kez bile görmeden Sessiz sedasız örtmüşler kahverengi örtüyle Bilmediler canımı gömdüklerini Sıcak kolların yerine Soğuk taşlar karşıladı beni Ömrüm Tenimden döküldü yaprak yaprak Dünya ahret çizgisi İki metrelik toprak Seneler geçti Ama hala dün gibi Eskimeyen tek şey anne yitimi Bugün hatırana ağlarken Sevgin kapladı kalbimin dokusunu Ve rüzgarlar getirdi Mis gibi tülbendinin kokusunu... |