Acımadan Vururum
Dünyanın kanunu bu garipleri sevmezler
Seni gelin edenin karşısında dururum Anan baban kararlı seni bana vermezler İstemeye geleni acımadan vururum İlk mahkeme sonunda düşsem hapishaneye Suçum sabit cezamı kesseler kırk seneye Ben içerden çıkarım sen dönerken neneye Seni helal bileni acımadan vururum Bu defa teslim olmam foto x e giderim ’Yıllar önce bu resmi sen mi çektin lan’ derim Kuaförü unutmam kıyasıya döverim Gelinliği vereni acımadan vururum Bir şişe ham şaraba şahidini astırıp Çok bilen çok konuşan sağdıçını susturup Nikahını kıyan o memura kan kusturup Yatağını sereni acımadan vururum İki mermi koyarım bizim için silaha Bilki sana kıyamam girdim ama günaha Affet diye yalvarıp el açıp da Allah’a En sonunda kendimi acımadan vururum |