HAYAT TRENİ
Hiç hesapta yokken
Herşey yolunda giderken Vurgun aşkın bile Yaşamından kayıp gitmesi Geriye kül rengi Hayata bakışların çöker Simsiyah örülür duvarların Dört bir yandan Ve Anlamsız bir boşlukta gezinen Karamsar ruhun bekçileri Sırıtır umarsızca Hızla tükenen zaman Sanki durmuş gibidir Anılarla kuşatılan yanlızlığın içinde Ümit kırıkları sevgiler ağlıyor Baharına gülmeyen çiçeğindi Hayat mevsimlerini hazana çeviren Duygularını karabasan düşlerine asan Güneş nerdeyse doğacak Kuytu yanlızlıklardan sıyrılma vaktidir Acıların içinde mutluluğu bulup Umut yollarına dökülme vaktidir Uyan biçarem Uyan yüreğim Anam babam kardeşim Oğlum kızım Can dostum Sevdiğim uyan Hayat treni beklemiyor Geç kalanı affetmiyor |
Selamlar...