Sevmek acı çekmektir, sevmemekse ölmek.. ARİSTOTELES
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
YALNIZLIĞIN DORUĞU
Teyyar DUMLU
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 628 okunma
YALNIZLIĞIN DORUĞU
Düştüm ocağına yalnızlığın,
Bir tarafım dırdır, Bir tarafımda aydınlıklar mecalsiz. Ya durgunluğu bertaraf edecektim, Ya ben eriyip gidecektim. Çabaladım, çabaladım. Tüm uğraşılarım nafile Seyrede durulan dizilerin tekrarında bile zevk alanlarla Sürdükçe yaşamım, Farklı oyunlarla sürdürmeye Ve bu oyunda rol biçmeye çalışan ben, Nefretsiz yüreğimin acı çektiğini hissettim birden. Anladım ki ben, Ne uğraşılar vereyim, nafile O hezeyanlar bende gelse de dile Üretimsiz hayatlar Ki; hepsi bedava geçinmelerde. Bense mücadelesindeyken… Bir de ne göreyim, Ocağında kalmışım yalnızlığın. Teyyar DUMLU |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YALNIZLIĞIN DORUĞU şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.