VAROLUŞ
................... Kaan’a
Saatler sekiz on beş güneş gün sinesinde Bir hayat start verdi Çevre Hastanesi’nde Karanlık bir uykudan uyandı minik gözler Hayat göz kırptı sana bu ilk cumartesinde Bir katre kan idin sen Rab ol dedi de oldun Hücre hücre büyüdün ilahi aşkla doldun Gizemli dünyadaki bereketli deryada Aradığın her şeyi göbek bağıyla buldun Vakit geldi ki Kaan sancılar ara ara Vururken kasılıyor yüzlerdeki manzara Endişeli gözlerde dolmuyor dakikalar Mavi kundak içinde çıkageldi maskara Yakınca ciğerini hayatın ilk nefesi Acıya meydan okur minik göğüs kafesi Hokka gibi bir burun iri gözler fer fecir Bizi neşeye boğdu ağlayan çocuk sesi Yüzünde yaratanın düşündürücü nuru Gözlerimin önünde insanlığın gururu Hayata karşı direnç ilk günden başlamış ki Havayı yumrukluyor dövüşken er onuru Zülfüne zarar veren seher yeli esmesin Seni yakacak güneş gününe seslenmesin Sımsıcak bir yuvaya teslim etti yaratan Seni sevmeyen yürek sussun nefeslenmesin Kaan’ım varlığınla sunduğun koca umut Sana aşkla uzanan en kutsal elleri tut Hayırlı bir evlat ol ailene yurduna Muhtaç olduğun kudret asil kanında mevcut Gizemli geleceğe umut kapım üçlendi Sıkıntılar azaldı acılarım hiçlendi Daha dik durur başım çakmak çakmak gözlerim Coşari’nin kalemi varlığınla güçlendi 25.06.2011/Samsun İbrahim COŞAR |