Artık bıraktım hayatı kendi kendine
Hadi anlat durma zaferini dünya ve kendine
Bırak arkada kim kalmış kim ölmüş sesizce
Sen böbürlen hayata karşı korkma yine
Artık bıraktım hayatı kendi kendine
Bıktım yoruldum ve düştüm
Tutma bırak hadi söyle kendine
Yenildim de hayata yenildim ve
Artık bıraktım hayatı kendi kendine
Anlat bana ey hayat niye yaşıyorum
Anlamıyorum niye yalan söylüyorum
Ve biz hayla niye böbürlenip
Kendi kendimize meydan okuyoruz
Biri bana şöyle demişti;
Hayat açılmamış bir gonca ya kokla
Ya kopar korkma
Şimdi düşünüyorum da
Hayat koklanmayacak kadar güzel ve ince
Koparılacak kadar hayince bişey
Hayat bir bakirenin dudağından alınacak
İlk öpücük gibi
Ben payımı aldım jul yet gibi
İşte sana ve kendime son öğüdüm
Hayat öyle bişeydir ki
Tam yakaldım işte elimde
Elini açarsın bomboş ve birkaç çızıkle.