Kendimden bile sakladığım,
Kod adındı Dursun.
Sanki belliymiş gibi yarınlar,
Durdun.
Hasretken sesine,
Şimdi gönül razı telde ismine.


Tükendi yeni kelimeler,
Sen sustun, ben sustum.
Aynı rutin sözcükler.
Boğazım düğüm düğüm, içim buruk,
Anlatılamayan özlemler.
Ve sonrasında çılgınca sevişmeler,
Artık;
Tozlu raflarda kalmış, sararmış sayfalarda.
Sadece anılarda iz.
Sen sende, ben bende kaldık,
Olamadık biz.


Suç yok, suçlu yok, öyle bildik,
Hep sorumlu kader dedik.
Hangi mahallenin, hangi caddesinde,
Neydi adresin?
Biliyor musun unuttum, unutturdun,
Hala o yerde misin?
Dalar mı gözlerin, derin derin
Terler mi ellerin?
Her veda sonrasında,
Nemlenir mi gözlerin?
Mutlu musun?


Belli belirsiz nefes alışlarda,
Açılmayan dudak aralarında,
Deryada değil, sığ vurgunlarda,
Başlamıştı bitişin sancıları,
Her şey parça parça biter ya.
Her son yeni bir başlangıç,
Meçhul yaşanmışlıklara...


Susma, söyle !
Hangi şarkının kırık bir güftesindesin,
Vazgeç suskun aramalardan,
Arama, sorma bir daha
Aşkı aşka, beni bana bırak.
Anma adımı, göm karanlıklara...
Unutuyorken yüreğim,
Hatırlatma bana seni.
Yaşanmışlıklar kabuk tutmaz yara,
Kaşıma, ne olur...
Gönül bu, göz görmeyince katlanır.
Yüzümdeki çizgilerin her biri senken,
Hadi, sil silebilirsen...


Korkma, çek tetiği,
Yavaş yavaş değil,
Tümden al canımı,
Benden kalan küllerimi,
Ver esen yele, savrulsun,
Ve... geç karşısına,
Seyret eserini, derin mavilerde...


Aydın.
Ist.26 Haziran 2011