“Olsun” dedim, yalan da olsa,
Sırtımı yaslayacağım,
Bir dostum olsun.
“Kanayım” dedim, bu kez inanayım,
Her sözleri yalan olsa da...
“Yanlış yapmazlar.” dedim;
Oysa dost sandıklarım,
Yalandan ibaret yılan çıktılar.
Kime güveneyim ben kime?
“Her insanın bir kusuru var.” dedim,
Kusursuz dost aramadım.
Sadece kusurlu olsalardı keşke;
Beni arkamdan vuran,
Kurşun oldular.
Kime güveneyim ben kime?
Yine de “Olsun” dedim,
“İnsanız hata yaparız.”
“Kardeş” diyelim,
“Sırdaş olalım.” dedik.
“Olan dertlerimizi paylaşalım.” dedik.
Bizi bırak,
Sevdiklerimize de yan baktılar.
“Sırdaş” dedim ya,
Demez olaydım...
Kime güveneyim ben kime?
“Anlar hatasını” dedim,
“Yalan olsun, yılan olsun.” dedim,
“Sırtımdan vuran kurşun olsun.” dedim,
“Hiç değilse şerefli olsa.” dedim.
Kimlere güveneyim?