Hep aynı teraneBugün dolunay gülümsüyor. Kendisiyle beraber misafirleri de var; Biraz hüzün, az buçuk huzur, biraz da yalnızlık. Dışarıda hafiften bir rüzgar, sıra sıra dizili binalar. Yılzıların ışıltısı gözleri buğuluyor. Kadife bir şarkı, karanlığı yakıyor. Ağaçlar dedikodu peşinde. Herşey doğal, tabii ve sıradan. Günler böyle tekerrür ediyor. Belki ’Bu Dolunay’ Farklıdır diye düşündüm ama, Yok be dost... ’Hep aynı terane’ |