Ey,
Kendi gözünde beni hor gören sevgili,
Sen gözünün önüne renkli bir cam koymuşsun...

Ey,
Bu alemde yalnız kaldığını düşünen güzel,
Seni bekleyen bir hayal var, unutmayasın...

Ey,
İhsanı yüzünden okunan suret,
Aslanla pençeleşen bir tavşan var, unutmayasın...

Ey,
Aynanın berraklığına görkem katan kadın,
O aynanın da bir gün buğulacağını unutmayasın...

Ey,
Halden anlamaz tavırlara sahip sevgili,
Tan yerini ağartanın bir kulusun, unutmayasın...

Ey,
İçine pusu kuran sevdaya mahkum olan bedbaht,
Nail olacağın mevki, bir başkasının tahtıdır, unutmayasın...

Ey,
Hakk’ın işaretini, derinde hisseden divane,
O güzel nefs’ine talip bir güvercin var, unutmayasın...

Ey,
Yumuşak bir kucakta büyüyüp, buralara gelen mütevekkil,
Yazgının burası da olabileceğini, unutmayasın...

Ey,
İçindeki kıvılcımları yeşertmeye çalışan aciz,
İçindeki ateşin ilacı sudur, unutmayasın...

Ey,
Mütebessim suretine kaygı duyan genç,
Cihan’ın fani olduğunu unutmayasın...

Ey,
Dilinden gönlünü gösteren Osmanlı incisi,
Can kutusunda bir seni olan, biri var, unutmayasın...

Ey,
Bir başka surete tapan, onu unutamayan güzel,
O kimdir ki, gözyaşı dökersin. Yazıktır sana, unutmayasın...

Ey,
Her ele el vermeyen, her yuvada ötmeyen cicikuş,
Ümidini yitirmeyen avcının seni besleyeceğini, unutmayasın...

Ey,
İnşAllah demeyi kendisine kelam edinen kul,
Masum ve temiz sinenin bir sahibi olacak, unutmayasın...

Ey,
Sahte devrin kerem sahibi, izzet yoldaşı,
O mahluk’un sevgine ihtiyacı var, unutmayasın...

Ey,
Babasının canı, annesinin cananı, sevdiğinin yareni,
Ölüleri dirilten’in kulusun sen, unutmayasın...

Ey,
Ay ışığının gönlüne ışıldadığı, kalbi hazine olan dildar,
Şu yakaran yüreğe gülümsemen gerektiğini unutmayasın...

Ey,
Esmer bakışlı melek sevgili,
Ney gibi feryat edeni unutmayasın...