Haziran Sendromu
Yaşanacakmış…
Güzel günlere alışmışken Varlıığın ile bulutlarda dolaşırken Sensizliği de kaderimde yaşamak varmış… Unutturdun Yeşil huzmeli bakışlarını Teninin kokusu,ılık dudaklarını Güneşin kıskandığı gülüşünü Rüzgarın şefkatle öptüğü saçlarını Unutturdun bana herşeyi Kendimi ve seni… Anlatsana Balkonuna bir çift güvercin konuyor mu sabahları? Rüyaların hangi renge boyalı? Özlüyor musun arada uzak diyarları? Yürürken sahilde,topluyor musun yine tüm bakışları? Haydi anlatsana ne olur Özledim sen dolu bütün kelamı… Yine Haziran yağmurları gözlerimde Yasemen kokusu yerine,tütün kokusu ellerimde Hüzün makamı şarkılar dilimde Yine bir dogum sancısı gönlümde Önümde kadehim,içiyorum yoklugunun serefine…. Kim bilir? Belki de ben,her yıldönümünde bitsin bu çile diye dualar edecegim Seninse,her günün Haziran kadar mutlu ve kutlu olsun meleğim… İlhan Seber 17/06/2011 |