KARMAKARIŞIKBir yarısı sol gözüme sızarken beynimin diğer yarısı yaradana yanaşır paramparça Sorgusuz secdelerde hesabını sorar bileğine bulaşmış mavinin Bilirim imtihanıdır bu zavallı ve sarsak ve sefih ruhumun Hesabımı kesecek çakallar, akbaba pençesinde etlerim Ne vakit yola çıksam tövbeler kucağımda, son bitti daha yoklar dilimde Kanım candan tenim yenden benim benden çıkmadan yetişsem de Yüz sürsem affına diye bir kor düşse yüreğime Ansızın tanıdık bir mavi kamaşır bileklerimin kesiğinde Akşamın en derin ve şahitsiz yanına ayak basarım usulca Kırmızı kanatlı meleklerin kahkahası çınlar duyarım Dişsiz ağızlarında bataklık boyu karanlıklar Kerametsiz bir mesih boynunda çanlar, gülbank nağmelerinde Azı kalmış bir imanı söküp alır içimden gecenin körlüğüne Cehennem mahlukatı sağanak boşalır üstüme rengi zifir gece Yol verir küskün ebabiller çıngıraklı yılanların ıslak sürüngenliğine Uğultusunda yok olmaya başlarken yokoluşun Denk gelmez düşemem Ayağımın altında uçurumlar körkütük sarhoş Tam vakit ki o vakit Ensemde solur kızıl saçlarını yüzüne dökmüş felaket Kevser kıyılarından suya değmeden dönen ellerim Nefsin yağlı urganlarını düğümler boğazıma Dört koldan yaklaşır cihar-mıhın çekiç sesleri Ruhum çarmıha gerilir, yalpalar şeytan yek adım geri çekilir Çürümüş nefesler emer maviliğini kanımın İnce belini kırar gümüş renkli şehvet çığlıklarım yedi iklimdeki hilallerin Gözlerini kapatır hafazan melekler baş çevirir öte yana Kiramen katibin kalem kırar rüzgar borana evrilir Hesap defterim sayfa sayfa uçar arafın bilindik tarafına Alem lanetlerken üstüme siner beyaz kara sarı bütün tenlerin ter kokuları Azrail tırpana, İsrafil sura davranır, münker nekir göze bakar izin için Musa asasını vurur, gövdeme yığılmış kızılden/s/iz yarılır Bilek kesiklerime lucifer binlerce mavi doğurgan larva bırakır Günahkar kadının topuk seslerinde kaybolur sabah ezanlarım Tövbeler içimdeki kara deliğe bir adım daha ötelenir Ve kaçıncı kez ayaklarım tökezlenir Uçurum ayılır, ebabil pişmiş tuğlayı nişanlar göğsüme Düşerim düşebildiğim kadardan da derine Gece hıyanetini alıp def’olurken apar topar Gün/ah çığlıklarıyla kapanır bütün masumiyetlerimin üstüne |