"GÜNDÜZ, ŞİMŞEKLERİN VE YILDIRIMLARIN İSTİLASINDAYDI GÜZERGAHIM.
AKŞAMA DOĞRU ACELESİ OLAN YAĞMURLAR BANA EL SALLAYARAK GÖZ KIRPIP GİTTİLER.
GECEYARISI İSE BİR ŞİİR SAĞNAĞINA TUTULDUM Kİ SORMAYIN.
İŞTE SİZE O SAĞNAĞIN YÜREĞİME BIRAKTIĞI ŞİİR:

YAĞMUR YÜZLÜ SEVGİLİ."




yağmur yüzlü sevgili...
yağmur ellerinle serinlet yüreğimi
dokun ıslaklığınla gözlerime
ve bırak dokunduğun her yere bir söz
çizilmiş kalp resimlerini silme
yağmurdan bir yüz çiz yüreklere
ve yağmur kadar berrak,
yağmur kadar aziz çağlayanlar akıt
döndükçe pervane gönüller mum ışığında
aşk ışısın, tutuşsun sönmüş yürekler
yansın alev alev
encamı firak olmasın yağmurun
yağarken aşk dökülsün saçlarına
ve yüzün yağmur olsun

yağmur yüzlü sevgili...
aşkla donat kanatlarını serçe kuşlarının
ateşe su versinler alevlensin küflü ruhum
değil mi ki ibrahim’in ateşidir bu
dökülsün üstüme alevden taslarla
yıkansın ruhum, arınsın geceden
gün doğsun şiirimin bitim noktasına
ve ellerimde elleri yağmur yüzlümün
gitmek istiyorum aynzeliha serinliğine
onca zindan olmamalı diyar-ı kenan
yusuf kokulu has bahçede salkım salkım aşk
ve züleyha’da hasret gülleri boy vermeli

yağmur yüzlü sevgili...
sana ismail’ce geldim.




k.t.