bilirsin
boşuna gömülmem sessizliğe
inzivaya gösteriş olsun diye
mağaraları rahatsız etmem
suskunluğumun merhabası
gerekli isyandır kötü giden hayata sevgili




laf olsun diye harekete geçmez deli yanım
yerimde duramıyorsam
karşı konulmaz bir panik benimleyse
sebebi vardır
güçlerle didişmem/kuvvetlerle savaşmam sevgili




bilirsin
kendi halinde zararı kimseye dokunmayan
başkasının sevincinde gözü açılmayan
güvercinlere sapanla taş atmayan
bir karıncayı incitmekten çekinen
bazen çocuk/bazen lâl bir kütleye sahibim sevgili




yani damarlarıma dokunmasalar
yani duyarlığımı uyandırmasalar
asırlar geçse
kıyamet kopsa
dünyaya ’dur’ demem
her şeyin yaşama hakkı
herkesin kimliği
isminde saklı olduğunu bilirim sevgili




-bilirsin
bilirim
ve biliriz en güzel şiir, kendine çek-i düzen vermekte d-okunur-