Rakkase ÖlümGecenin yorgun gözlerinde çizilen bir silüet derin ve suskun gökkuşağından alınan renklerde saklı bir imge... Zehirli dillerden muzdarip utanır zaman sızısı çöl sıcaklığında gözyaşları kum üstünde yol alır... Tek özlemi yeniden çocuk olmak masum gülüşlerinde tutsak düşünü kurmayı unuttuğu masallarda uyuduğu kendinden uzak çocuk... Anne türküsünde yazılan kaderi huzurda huzur kat kat fazlası her defasında yudumlasa dökülen çil çil acılara inatla... Ve sonunda bir hikaye olsa martıların yüreğinde sarmaş dolaş rüzgarların kısık sesinde kelepçeli... Ah işte o an duyulmaz avazı bağrı açık bir toprağın kavruk dudaklarında pay edilirken rüyası Şimdi herhangi bir ölümden uyanıp garba yol alır nefesi kum üstünde... |
herhangi bir ölümden uyanıp
garba yol alır
nefesi kum üstünde...
Ölüme değen özgün kaleme,yüreğinize sağlık,saygı ile efendim...güzel bir şiir okudum...